περί του καιρού ή έχει ο καιρός γυρίσματα....

περί του καιρού ή έχει ο καιρός γυρίσματα....
..............................................* ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 2.400 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΑΣ........
................................. "Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

Η μάταιη θυσία του Ελληνικού*

    ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ     
Η μάταιη θυσία του Ελληνικού *        


Το Σχέδιο για την «αξιοποίηση» του Ελληνικού και της παραλίας του Αγίου Κοσμά έχει πλέον κατατεθεί και παρουσιαστεί. Μάλιστα λένε ότι έγινε και «διαβούλευση» επ’ αυτού, επί 20 μέρες, το κατακαλόκαιρο,  τον περασμένο Αύγουστο.
Πόσοι όμως γνωρίζουν επακριβώς τι προβλέπει το «Σχέδιο Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης» (Σ.Ο.Α) του Ελληνικού;
Λένε πως το Σχέδιο για το Ελληνικό πρέπει να προχωρήσει, γιατί αποτελεί «μνημονιακή υποχρέωση της χώρας». Λένε πως είμαστε υποχρεωμένοι να το υλοποιήσουμε, ειδ’άλλως δεν πρόκειται να εισπράξουμε την επόμενη «δόση» από τους δανειστές μας  και θα χρεωκοπήσει (κι άλλο) η χώρα μας.
Με δυο λόγια, μας λένε να θυσιάσουμε (και) το Ελληνικό προκειμένου να φυσήξει «ούριος άνεμος», να πάει μπροστά η οικονομία και να ξεφύγουμε από την «κρίση».
Με δυο λόγια, μας λένε το Ελληνικό πρέπει να το δούμε ως μια σύγχρονη Ιφιγένεια που πρέπει να θυσιαστεί για το καλό όλων μας.
Αντε και το κάναμε. Θα πάει μπροστά η οικονομία; Λένε ότι θα δουλέψει πολύς κόσμος στα έργα. Με ποιές συνθήκες εργασίας; Με τι μεροκάματο; Με τι ωρομίσθιο; Πόσες ώρες την ημέρα; 
Αλλά και τι «έργα» θα γίνουν στο Ελληνικό; Εμπορικά Κέντρα, Καζίνο, πολυτελή ξενοδοχεια, δεκάδες πολυόροφες πολυκατοικίες από 50 εως 200 μέτρα ύψος (16-66 όροφοι !). Αυτά τα «έργα» μας χρειάζονται; 
Όμως, δεν μας λένε ότι θα εξαφανίσουν το Αθλητικό Κέντρο του Αγίου Κοσμά και  τα υπάρχοντα  δασύλια και ότι θα περιορίσουν την πρόσβασή μας στο  μεγαλύτερο μέρος της παραλιακής ζώνης.
Εν τέλει, μας λένε  να δεχτούμε μια μάταιη θυσία για να μπορέσουμε, κάποτε, να προκόψουμε, ως χώρα. Μέχρι τότε, κάποιοι ελάχιστοι, ντόπιοι και ξένοι, θα κερδοσκοπούν και θα αυξάνουν τις περιουσίες τους, θα βγάζουν τα λεφτά που εισέπραξαν  (νομότυπα ή παράνομα) σε «φορολογικούς παραδείσους» και η ζωή θα συνεχίζεται.
Μόνο που η «Ιφιγένεια» θα έχει πετάξει στον ουρανό… 
……………………………

*Στο συνημμένο φάκελλο/τόμο «Η μάταιη θυσία του Ελληνικού», περιλαμβάνονται επιλεγμένα προσωπικά και συλλογικά κείμενα και δημοσιευματα της περιόδου 2016-2017 που αφορούν τις σημαντικότερες εξελίξεις στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού και την παραλιακή ζώνη του Αγίου Κοσμά.
Πάνος Τότσικας

____________

Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

Τα στοιχεία απασχόλησης-ανεργίας δείχνουν επιδείνωση, η κυβέρνηση πανηγυρίζει

ΚΟΙΝΩΝΙΑ
18 Oκτ. 2017
Του Παύλου Δερμενάκη

Ο κυβερνητικός μύθος για μείωση της ανεργίας

Η κυβέρνηση δηλώνει σε κάθε ευκαιρία ότι η ανεργία έχει μειωθεί: από 25,8% τον Ιανουάριο 2015 σε 21,0% τον Ιούλιο 2017. Επικαλείται τα γενικά μεγέθη, αποφεύγοντας τον «σκόπελο» της αναφοράς των ποιοτικών στοιχείων απασχόλησης, τα οποία καταρρίπτουν την αισιόδοξη εικόνα που επιχειρεί να προβάλει. Κι ενώ κάποιοι αριθμοί βελτιώνονται, το συνολικό αποτέλεσμα γίνεται ακόμα χειρότερο την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Σύμφωνα με τα τελευταία κυβερνητικά στοιχεία (σύστημα ΕΡΓΑΝΗ), στο εννιάμηνο 2017 δημιουργήθηκαν 265.871 νέες θέσεις εργασίας. Όμως ούτε οι μισές δεν είναι πλήρους απασχόλησης. Στο σύνολο των προσλήψεων, το 54,5% αφορούσε μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση. Αν λάβουμε δε υπόψη και ότι το 48,6% των αποχωρήσεων από την εργασία δηλώθηκαν ως «οικειοθελείς», οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η τελική εικόνα του ποσοστού της ανεργίας είναι τελείως πλαστή.


Μια απλή σκέψη: σε περίοδο κρίσης και μεγάλης ανεργίας, ανεξάρτητα από το ποσοστό της, δεν είναι φυσιολογικό να υπάρχουν τόσες πολλές οικειοθελείς αποχωρήσεις. Άρα κάτι άλλο συμβαίνει: οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται σε αποχώρηση «οικειοθελώς», για να επαναπροσληφθούν με νέα «σύμβαση» μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης, με μειωμένες αποδοχές κ.λπ. Παράλληλα, οι μετατροπές από πλήρη σε μερική απασχόληση χωρίς απόλυση όλο και αυξάνουν. Στο εννιάμηνο 2017 πάνω από 38.000 χιλιάδες θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν σε μερική, είτε με μονομερή απόφαση του εργοδότη είτε με τη συναίνεση του εργαζόμενου. Με αυτές τις μεθόδους μοιράζεται μια υπάρχουσα θέση πλήρους απασχόλησης σε περισσότερους από έναν ανέργους. Και η κυβέρνηση πανηγυρίζει… 


Μάλιστα τα στοιχεία του Σεπτεμβρίου 2017 ήταν ιδιαίτερα άσχημα όσον αφορά το ισοζύγιο πλήρους και μερικής απασχόλησης. Μόλις το 39,7% ήταν θέσεις πλήρους απασχόλησης, ενώ η μερική και εκ περιτροπής έφτασε το 60,3%. Η κυβέρνηση, ακολουθώντας πιστά τις λογικές Σημίτη περί «απασχολησιμότητας», δίνει έμφαση μόνο στον τυπικό αριθμό ανέργων (όπως η ίδια τον προσδιορίζει). Ο δε ισχυρισμός της ότι «η οικονομία πάει καλά» αγνοεί το μέγιστο πρόβλημα: ότι με αυτές τις μεθόδους δεν αυξάνεται ούτε η απασχόληση ούτε φυσικά και τα εισοδήματα, που θα τόνωναν με τη σειρά τους τη ζήτηση και θα συνέβαλαν στην αύξηση του ΑΕΠ. Γι’ αυτό, άλλωστε, η ιδιωτική κατανάλωση παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. 

Σχετικά με τα παραπάνω, ένα μέλος του «κουαρτέτου» των δανειστών, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), ανακοίνωσε πρόσθετα αποδεικτικά στοιχεία. Σύμφωνα με μελέτη της ΕΚΤ, το πραγματικό ποσοστό ανεργίας ήταν στο 31,3% τον Δεκέμβριο 2016 (όταν τα κυβερνητικά στοιχεία την προσδιόριζαν 8 μονάδες πιο κάτω, στο 23,4%). Αυτό το 31,3% προέκυψε λαμβάνοντας υπόψη μεταξύ άλλων και υπολογισμούς για τις εξής κατηγορίες:
  • α) «Άτομα που είναι διαθέσιμα αλλά δεν αναζητούν εργασία», δηλαδή κατά κανόνα άτομα άνω των 50 ετών που δεν προσλαμβάνονται διότι θεωρείται ότι έχουν υψηλότερο μισθολογικό κόστος και μικρότερη ευελιξία συγκριτικά με τους νέους σε ηλικία – ιδίως αφού για τους κάτω των 25 ισχύουν ακόμα χαμηλότεροι μισθοί.
  • β) «Υποαπασχολούμενοι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης που επιθυμούν να εργαστούν περισσότερες ώρες».
Συνεπώς επί κυβέρνησης της «αριστεράς» η πραγματική ανεργία κρύβεται με μετρήσεις-μαϊμού, και η εξαθλίωση των εργαζόμενων με τους μισθούς πείνας συνεχίζεται…

Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα "e-dromos.gr"

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

Eldorado: Αλήθειες και ψέματα



Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση καθώς και μια αποκαλυπτική συνέντευξη στον Real fm (11/09/2017) στην εκπομπή του Νίκου Μπογιόπουλου με τον Μπάμπη Παπαπαναγιώτου, από την οποία θεωρούμε προκύπτουν αβίαστα συμπεράσματα όσον αφορά τις «αλήθειες και τα ψέματα» γύρω από την υπόθεση που απασχολεί την επικαιρότητα τα τελευταία 24ωρα - *Η φωτογραφία στο βίντεο είναι από το enallaktikos.gr.

Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ του ορυκτού πλούτου // Νέο σκηνικό στήνουν οι ΗΠΑ με τις Αραβικές χώρες...

  ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ του ορυκτού πλούτου //     
Νέο σκηνικό στήνουν οι ΗΠΑ με τις Αραβικές χώρες...


Το νέο "άνθος του κακού" για την διπλωματία των ΗΠΑ Κατάρ ανήκει στην αίρεση των Σιιτών. Η Σαουδική Αραβία στηρίζει τους "καλούς" σουνίτες. Ο ISIS ανήκει στην αίρεση των Σουνιτών. H Σ.Αραβία αγοράζει όπλα αξίας 380 δισ, απο ΗΠΑ. Επίσης αγοράζει αρκετά δις οπλισμό από την Μεγ. Βρετανία ... Το Ιραν και το Ιρακ ανήκουν στους Σιίτες.. Τα κράτη που ανήκουν στην Σιίτική αίρεση πολεμάνε εναντίον των Σουνιτών του ISIS...
Και ξαφνικά με μπροστάρη τη Σ. Αραβία και κάλυψη τις ΗΠΑ του Τράμπ, το Κατάρ κατηγορείται ότι "υποθάλπει την τρομοκρατία", από κράτη που κατηγορούνται ότι τροφοδοτούν τον ISIS με οπλισμό και χρήματα !!! (Τι δεν καταλαβαίνουμε; 
-Δ.Τζ.)
~~~~~~~~~~~~

Το χρονικό απομόνωσης του Κατάρ από τον αραβικό κόσμο
Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αίγυπτος, Μπαχρέιν και Υεμένη διέκοψαν τις διπλωματικές σχέσεις με το Κατάρ, κατηγορώντας το ότι υποστηρίζει την τρομοκρατία, στη σοβαρότερη διπλωματική κρίση εδώ και χρόνια στην περιοχή του Περσικού Κόλπου
Τα βασικά γεγονότα που οδήγησαν στην κρίση μεταξύ του Κατάρ και των γειτονικών του χωρών του Κόλπου:
20 Μαΐου: Το Κατάρ ανακοινώνει ότι είναι θύμα μιας «ψευδούς» εκστρατείας που τον κατηγορεί ότι «στηρίζει» την τρομοκρατία, λίγο πριν την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στη Σαουδική Αραβία.
21 Μαΐου: Ο εμίρης του Κατάρ σέιχ Τάμιμ μπον Χάμαντ αλ Θάνι συνομιλεί με τον Τραμπ στο Ριάντ.
24 Μαΐου: Το Κατάρ ανακοινώνει ότι το πρακτορείο ειδήσεων της χώρας «δέχθηκε κυβερνοεπίθεση από μια άγνωστη οντότητα» και ότι «ψευδείς» δηλώσεις αποδόθηκαν στον εμίρη της χώρας.
Μεταξύ των θεμάτων στα οποία φέρεται να αναφέρθηκε ο εμίρης είναι το Ιράν, η Χεζμπολάχ, η Χαμάς και οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι. Τις δηλώσεις αυτές διέψευσε η Ντόχα, ενώ ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε έρευνα για την κυβερνοπειρατεία, όμως παρόλα αυτά τα μέσα ενημέρωσης του Κόλπου τις μεταδίδουν.
25 Μαΐου: «Το Κατάρ διχάζει τους Άραβες» είναι ο τίτλος της εφημερίδας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων al Bayane, ενώ η σαουδαραβική εφημερίδα Al Hayat γράφει ότι οι δηλώσεις που αποδίδονται στον αλ Θάνι «προκάλεσαν αγανάκτηση σε μεγάλη κλίμακα».
25 Μαΐου: Ο υπουργός Εξωτερικών του Κατάρ σέιχ Μοχάμεντ μπιν Αμπντεράχμαν αλ Θάνι καταγγέλλει «μια εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης εχθρική προς το κράτος του Κατάρ», την οποία το εμιράτο «θα αντιμετωπίσει».
28 Μαΐου: Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΑΕ Άνουαρ Γκάργας δηλώνει ότι οι μοναρχίες του Κόλπου «περνούν μια νέα, μεγάλη κρίση» και καλεί το Κατάρ, χωρίς να το αναφέρει ονομαστικά, «να αλλάξει στάση και να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη και τη διαφάνεια».
2 Ιουνίου: Μια επίσημη πηγή από τη Ντόχα αναφέρει ότι Αμερικανοί ερευνητές του FBI βοηθούν το Κατάρ να εντοπίσει την προέλευση «της κυβερνοπειρατίας».
5 Ιουνίου: Η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ, το Μπαχρέιν, η Αίγυπτος, η Υεμένη και η κυβέρνηση της ανατολικής Λιβύης διακόπτουν τις διπλωματικές τους σχέσεις με το Κατάρ, κατηγορώντας το ότι στηρίζει «την τρομοκρατία».
Έκκληση από το Ιράν
Το Ιράν κάλεσε το Κατάρ και τους γείτονές του στον Κόλπο να διεξάγουν «έναν ειλικρινή διάλογο» για να επιλύσουν τις διαφορές τους, μετά τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων πολλών αραβικών χωρών με τη Ντόχα.
«Η επίλυση των διαφορών στις χώρες της περιοχής, περιλαμβανομένων των τρεχόντων προβλημάτων μεταξύ των τριών γειτόνων του Κατάρ και της χώρας αυτής, δεν είναι εφικτή παρά μόνο μέσω πολιτικών και ειρηνικών μέσων και του ειλικρινούς διαλόγου μεταξύ των πλευρών», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο Μπαχράμ Γασεμί εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών.
Νωρίτερα ένας ανώτερος Ιρανός αξιωματούχος είχε δηλώσει ότι η απόφαση κάποιων αραβικών χωρών του Κόλπου και της Αιγύπτου να διακόψουν τις διπλωματικές τους σχέσεις με το Κατάρ δεν θα βοηθήσει να τερματιστεί η κρίση στη Μέση Ανατολή.
«Η εποχή της διακοπής των διπλωματικών σχέσεων και του κλεισίματος των συνόρων έχει περάσει (…) δεν είναι αυτός ο τρόπος να επιλύονται οι διαφορές. Οι χώρες αυτές δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ξεκινήσουν έναν περιφερειακό διάλογο», δήλωσε ο Χαμίντ Αμπουταλεμπί, ο αναπληρωτής προσωπάρχης του Ιρανού προέδρου Χασάν Ροχανί.
«Αυτό που συμβαίνει είναι το προκαταρκτικό αποτέλεσμα του χορού των σπαθιών», πρόσθεσε, αναφερόμενος προφανώς στην πρόσφατη επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στη Σαουδική Αραβία.
Οι ιρανικές αρχές έχουν επικρίνει την ενισχυόμενη συμμαχία μεταξύ της Ουάσινγκτον και του Ριάντ εναντίον της Τεχεράνης, επισημαίνοντας ότι θα οξύνει περαιτέρω την κρίση στη Μέση Ανατολή.

Σάββατο 29 Απριλίου 2017

29-30 Απριλίου από την Ελληνική Λέσχη Αυτοκινήτου Δυτικής Αττικής (ΕΛ.Λ.Α.Δ.Α.) και αποτελεί τον 2ο γύρο του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Αναβάσεων και Ιστορικών Αυτοκινήτων

Η Ανάβαση Διονύσου, που επέστρεψε στην "καθημερινότητα" του Ελληνικού Μηχανοκίνητου Αθλητισμού πέρυσι, μετά από απουσία 40 ετών, διεξάγεται στη διαδρομή μήκους 5,5 χιλιομέτρων με αφετηρία από τον οικισμό Ανατολή Νέας Μάκρης και κατεύθυνση προς τον Άγιο Πέτρο στο Διόνυσο, όπου βρίσκεται και ο τερματισμός. Πρόκειται για μια ανάβαση που βρίσκεται πολύ κοντά στην Αθήνα και αυτό έχει ως άμεση συνέπεια, την προσέλκυση πολλών θεατών αφού η πρόσβαση είναι εύκολη και η διαδρομή, γνωστή στην πλειονότητα των κατοίκων της πρωτεύουσας, είτε αυτοί είναι φίλοι του Μηχανοκίνητου Αθλητισμού είτε όχι.
Για την Οργανωτική Επιτροπή του αγώνα η Ανάβαση Διονύσου έχει ξεκινήσει πολλούς μήνες πριν, με απώτερο σκοπό τη διοργάνωση ενός αθλητικού γεγονότος υψηλού επιπέδου. Σε αυτό βοηθά ιδιαίτερα η στήριξη που παρέχει η Τοπική Κοινωνία και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, γεγονός που αναδεικνύεται στην πράξη καθώς η Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Μαραθώνα (Κ.Ε.Δ.Μ.Α.) είναι Συνδιοργανωτής, ο Δήμος Μαραθώνα έχει προσφέρει την Αιγίδα του, ενώ παράλληλα ο αγώνας έχει την υποστήριξη της Κοινότητας Νέας Μάκρης και της Ένωσης Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Δήμου Μαραθώνα.
Στην προσπάθεια καλύτερης και έγκαιρης ενημέρωσης των κατοίκων σχετικά με τη διεξαγωγή της Ανάβασης Διονύσου, η Οργανωτική Επιτροπή έχει ήδη ολοκληρώσει την τοποθέτηση ειδικής σήμανσης στην περιοχή, ενώ στο πλαίσιο της ενημέρωσης και προβολής του γεγονότος, έχουν τοποθετηθεί πανό σε κεντρικά σημεία της Αθήνας και φυσικά, στη Νέα Μάκρη. Επιπλέον, στο πνεύμα συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Λέσχης Αυτοκινήτου Δυτικής Αττικής και των Τοπικών Αρχών, αθλητές του Σωματείου θα λάβουν μέρος στον 4ο Αυθεντικό Ημιμαραθώνιο, που διεξάγεται την Κυριακή 23 Απριλίου με επίκεντρο τον Μαραθώνα.  
Οι Χρονομετρημένες Δοκιμές θα διεξαχθούν το Σάββατο 29 Απριλίου και τα δύο σκέλη του Αγώνα έχουν προγραμματιστεί για την Κυριακή 30 Απριλίου. Το πρώτο αγωνιστικό αυτοκίνητο θα ξεκινήσει και τις δύο ημέρες στις 10:00, ενώ η διαδρομή θα κλείσει για τους θεατές και στις δύο περιπτώσεις μία ώρα νωρίτερα, δηλαδή στις 09:00.

Επειδή η Ανάβαση Διονύσου δεν έχει μόνο παρόν, αλλά έχει γράψει τη δική της ιστορία κατά τα μέσα της δεκαετίας του '70, 3 άνθρωποι που έζησαν τον αγώνα εκείνη την εποχή και παραμένουν στις επάλξεις σήμερα, ο φωτογράφος Τάσος Αρωνίτης και οι Τάσος Μαρκουΐζος "Ιαβέρης", Μανώλης Μακρινός που συμμετείχαν τότε ως οδηγοί, μοιράστηκαν τις αναμνήσεις τους στο παρακάτω βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=tOWtZ_YagH0
Ο αγώνας θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω Live Streaming από το διαδικτυακό κανάλι Sportal TV, το οποίο έχει προσφέρει και το Trailer του αγώνα, όντας ταυτόχρονα Χορηγός Επικοινωνίας. Ακόμη, Χορηγοί Επικοινωνίας είναι το Power Magazine, η Εφημερίδα Ελεύθερης Κυκλοφορίας Marathon Press και οι ιστοσελίδες automotopatras.gr, motori.gr, time2rally.gr και Grally.gr.

Η περίοδος δηλώσεων συμμετοχής, λήγει την Παρασκευή 21 Απριλίου στις 21:00.

Ανάβαση Διονύσου - Ιστορία: https://www.youtube.com/watch?v=tOWtZ_YagH0
Ανάβαση Διονύσου - Trailerhttps://www.youtube.com/watch?v=1v9Zx1P_vxo&t=2s

Ιστοσελίδαhttp://www.ellada-racingclub.gr/

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

Η λεηλασία των κοινών, ο κρατισμός και ο νεοφιλελευθερισμός

  ΚΟΙΝΩΝΙΑ  

Του Γιώργου Ρακκά 
Συζητείται συχνά από τον καθημαγμένο και απελπισμένο ελληνικό λαό, για το που θα φτάσει η λεηλασία της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας μετά το σαρωτικό κάζο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Είναι επόμενο, μετά από ένα σαρωτικό κρεσέντο του πιο αρτηριοσκληρωτικού κρατισμού, που θυσίασε αποδεδειγμένα το δημόσιο συμφέρον στην προάσπιση οργανωμένων συμφερόντων-καρτέλ που δρουν εντός των θεσμών και των μηχανισμών της ελληνικής κοινωνίας, η πλάστιγγα να γείρει προς το άλλο άκρο: Έτσι εξ αντανακλάσεως, και μόνο επειδή το μπλοκ των κρατιστών αποδείχθηκε τραγικό στο τιμόνι της διαχείρισης, κερδίζουν πλέον το πάνω χέρι και μέσα στην κοινωνία απόψεις και αντιλήψεις που διολισθαίνουν στο άλλο άκρο: Αυτό της εξαφάνισης του δημοσίου, και της ολοκληρωτικής εκποίησης των κοινών στο όνομα της κρατικής αναποτελεσματικότητας.
Χαρακτηριστική ήταν, ως προς αυτό, η πρόσφατη διαμάχη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γύρω από την εγκατάσταση (κρατικά επιδοτούμενων, ας μην το ξεχνάμε) Βιομηχανικών Αιολικών Πάρκων σε νησιά του Αιγαίου, και συγκεκριμένα στην Πάρο: Σε αυτό το ζήτημα, θα ξεσπάσει μια ακραία και διόλου παραγωγική διαμάχη, στην οποία όποιοι αντιδρούν καταδικάζονται συλλήβδην ως εχθροί της εξόδου της χώρας από την κρίση, «ψεκασμένοι», οπισθοδρομικοί που «επιθυμούν να κάνουν την Ελλάδα, Βενεζουέλα».
Η λεηλασία των κοινών, ο κρατισμός και ο νεοφιλελευθερισμός
Η λεηλασία των κοινών, ο κρατισμός και ο νεοφιλελευθερισμός
Σε αυτό το κλίμα προφανώς, κανείς δεν μπορεί να διεξάγει μια σοβαρή συζήτηση για το βασικό επίδικο της διαμάχης, δηλαδή γύρω από το περιεχόμενο του μοντέλου ανάπτυξης που είναι σε θέση να βγάλει την χώρα από την κρίση: Άραγε η πριμοδότηση κρατικοδίαιτων ενεργειακών εταιρειών συνιστά όντως «επένδυση» ή μήπως η εγκατάσταση τεράστιας έκτασης ΒΑΠΕ, δεσμεύει χώρο και προκαταλαμβάνει της χρήσεις του απαγορεύοντας στις τοπικές κοινωνίες να αναπτύξει άλλες μορφές επιχειρηματικότητας με απείρως περισσότερες δυνατότητες βιωσιμότητας; Και τι είναι άραγε ποιο συμφέρον, να πριμοδοτήσει κανείς ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αγροτικής/κτηνοτροφικής και μεταποιητικής δραστηριότητας που να αναδεικνύει τα συγγνωστά συγκριτικά πλεονεκτήματα ποιότητας της χώρας; Μήπως θα έπρεπε, σε ό,τι αφορά στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, να πριμοδοτηθεί η παραγωγή νέων μορφών μικρής και μεσαίας παραγωγής, που να ευνοεί στην αξιοποίηση της εγχώριας τεχνογνωσίας (γύρω από ήπιες ανεμογεννήτριες καθέτου περιστροφής, ή πρότυπους ηλιοσυλλέκτες που βρίσκονται σε στάδιο έρευνας και εξέλιξης); Ή μήπως θα πρέπει να επιμείνουμε να πριμοδοτούμε την παραγωγή της γερμανικής υλικοτεχνικής υποδομής των ΑΠΕ βαφτίζοντας ανάπτυξη την «διόγκωση των ελλειμμάτων»;
Δυστυχώς αυτή η κουβέντα αποτρέπεται σήμερα στην Ελλάδα στο όνομα της «αναγωγής στην κεντρική πολιτική αντιπαράθεση» –της αναγκαιότητας, δηλαδή να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία: Η προτεραιότητά της είναι απολύτως σεβαστή, ωστόσο, γιατί άραγε να μην μπορεί να γίνει αντιπολίτευση από την σκοπιά του δημοσίου συμφέροντος και θα πρέπει να διολισθήσουμε σε μια πολιτική ηγεμονία των δυνάμεων της αγοράς; Και μάλιστα πότε; Σε μια στιγμή που το υπόδειγμα του μηδαμινού κράτους που προώθησε φανατικά η παγκοσμιοποίηση καταρρέει, και όλοι οι δανειστές μας επιστρέφουν στην αναζήτηση υβριδικών μοντέλων, που επιστρέφουν μεγάλα τμήματα της οικονομίας υπό αυστηρή κρατική επίβλεψη και οριοθέτηση, εμείς για να πάει η Ελλάδα μπροστά καλούμαστε να γυρίσουμε πίσω σε λογικές που κυριάρχησαν το… 1990, δηλαδή 20 χρόνια πριν.
Εν τω μεταξύ η ίδια η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση, οι δανειστές, και οι ξένες μεγάλες εταιρείες προετοιμάζονται ήδη για την επόμενη, ‘μετα-μνημονιακή’ Ελλάδα. Προωθούν ένα μοντέλο ανάπτυξη στο οποίο η χώρα έχει καταστεί ‘δαντέλα’, ανίκανη να ανταπεξέλθει στον στοιχειώδη σχεδιασμό, στην ενδυνάμωση των ενδογενών οικονομικών κυκλωμάτων, την πολιτιστική ισχυροποίηση της χώρας.
Στο πλαίσιο τα πάντα γίνονται αντικείμενο-στόχος μιας κερδοσκοπικής λογικής που προωθείται κεκαλυμμένη υπό τον μανδύα της ‘εξόδου από την κρίση’. Βαφτίζουμε δηλαδή την «αρπαχτή», ανάπτυξη –λες και υπάρχει σοβαρή διαφορά μεταξύ κρατικής και ιδιωτικής αρπαχτής: Προσφάτως στην Θεσσαλονίκη, υπό την αιγίδα και την συμμετοχή ιδρυμάτων όπως του Ροκφέλερ και της Παγκόσμια Τράπεζα, συζητήθηκε το πώς θα ‘αξιοποιηθεί’ το παραλιακό μέτωπο, που προσφάτως αναπλάστηκε, με διεθνή βραβεία για τον νέο αρχιτεκτονικό του σχεδιασμό, και σήμερα λειτουργεί ως ελεύθερο πάρκο πρασίνου και αναψυχής προσελκύοντας κάθε βδομάδα εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου που το χαίρονται ελεύθερα. Κάτι που δεν φτάνει για την οικεία δημοτική αρχή, και τους διεθνείς οργανισμούς με τους οποίους συνεργάζεται και γι’ αυτό προέβησαν σε έναν σχεδιασμό που περιλαμβάνει την κατασκευή υποδομών για κρουαζιερόπλοια και σκάφη αναψυχής, πλωτές πισίνες και τεχνητές παραλίες: Κοινώς ένα τεράστιο, ‘ανοιχτό’ ξενοδοχείο.  Αυτό, σε μια πόλη που η ανεργία της έχει αγγίξει το 60%, ονομάζεται… ανάπτυξη. Όπως ‘αξιοποίηση’ ονομάζεται και μια αντίληψη που επιθυμεί την… ιδιωτικοποίηση του περιαστικού δάσους της Θεσσαλονίκης, ώστε αυτό να πάψει να είναι δάσος και να μεταβληθεί σε πάρκο αναψυχής με ψησταριές, αναψυκτήρια και άλλα πολιτιστικά installation.
Άραγε γιατί η ανάπτυξη ενός τέτοιου μοντέλου, που θα σημάνει την περαιτέρω πολιτιστική υποβάθμιση της χώρας, να θεωρείται ως ‘ανάταση από την κρίση’ και διέξοδος από το τέλμα του failed state, που ζούμε σήμερα και όχι ως απλώς η επόμενη φάση της αποσύνθεσης;
Τι έχει συμβεί; Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ πήραν την κυβερνητική σκυτάλη από τους ‘μνημονιακούς’, και το δικομματικό πολιτικό κατεστημένο. Το τελευταίο, στις διάφορες κυβερνητικές εκφράσεις που ξέσπασε το 2010 είχε εκχωρήσει ορισμένα τμήματα μόνο της κρατικής κυριαρχίας στους δανειστές: Την κατάρτιση της δημοσιονομικής πολιτικής (σίγουρα), τον περιορισμό της κοινωνικής πολιτικής, μια σειρά επιλεκτικών ιδιωτικοποιήσεων. Ωστόσο, η διακυβέρνηση των δήθεν αντιμνημονιακών, θα κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα, ‘κανονικοποιώντας’ το μνημόνιο σε κάθε πτυχή του οικονομικού βίου της χώρας: Πλέον, υπό λεηλασία τέθηκαν όλες οι δημόσιες υποδομές της χώρας, το τραπεζικό της σύστημα, η ΔΕΗ. Και μαζί με αυτά, σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο απειλείται σχεδόν κάθε έκφραση των «κοινών»: Ελεύθεροι χώροι, δημοτικές υποδομές, φυσικοί πόροι, η πρόσβαση σε κλάδους πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής που θεωρούνται ως συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας (βλέπε τσάκισμα της μικρής και μεσαίας αγροτικής ιδιοκτησίας, η προσπάθεια για την συγκεντροποίηση των ελαιοτριβείων, και των αποστακτηρίων κ.ο.κ.) ακόμα και η ιστορία και ο πολιτισμός αν συνυπολογίσουμε και το νέο κύμα εθνομηδενισμού που ενορχηστρώνεται από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας, τίθονται προς εκποίηση.
Το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να τους σταματήσει. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι το δίπολο κρατισμός-νεοφιλελευθερισμός, σύγχρονο παράγωγο του διπόλου αριστερά-δεξιά, αδυνατεί να δώσει βιώσιμη διέξοδο. Και πώς να δώσει όταν η κυρίαρχη έκφραση τόσο του δημοσίου τομέα, όσο και του ιδιωτικού στην χώρα μας βουλιάζει στην χειρότερη εκδοχή παρασιτισμού;
Ας πάρουμε το ζήτημα των μη-κρατικών πανεπιστημίων, που επανέρχεται διαρκώς στην συζήτηση: Στο μέτρο που μη-κρατικά δεν σημαίνει «ιδιωτικά», αλλά παραπέμπει στην ανάπτυξη μορφών κοινωνικής οικονομίας, και υπό την προϋπόθεση ύπαρξης αυστηρών κανόνων για το περιεχόμενο και τουςπροσανατολισμούς της παρεχόμενης εκπαίδευσης, δεν υπάρχει κανένας λογικός άνθρωπος που να μην δεχόταν να συζητήσει αυτήν την προοπτική. Ωστόσο σήμερα τι θα σήμαιναν στην πράξη τα μη-κρατικά πανεπιστήμια; Ότι θα κάνει, για παράδειγμα, το ΕΛΙΑΜΕΠ σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων πανεπιστήμιο για τις διεθνείς σχέσεις; Μήπως Ιδρύματα, όπως αυτό του Σόρος, ή του Φορντ και του Ροκφέλλερ δεν θα αναμειχθούν άραγε σε αυτήν την διαδικασία; Αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα διαθέτει μια μη-κρατική μεταναστευτική πολιτική, υλοποιημένη υπό τις διάφορες ΜΚΟ, με τα γνωστά αποτελέσματα για την συνοχή και την βιωσιμότητα της χώρας. Θα θέλαμε, άραγε, να εξαπλωθεί αυτή η κατάσταση και στην εκπαιδευτική πολιτική, που ουσιαστικά θα συνεπάγεται και την απώλεια κρατικής κυριαρχίας και στον χώρο της Παιδείας; Πως άραγε θα λειτουργήσει μια τέτοια επιλογή θετικά ή αρνητικά ως προς τα εθνικά μας συμφέροντα και την έξοδο της χώρας μας από την κρίση; Μήπως το πρόβλημα της Παιδείας δεν είναι κατ αρχάς πρόβλημα οργανωτικής μορφής αλλά πρόβλημα περιεχομένου; Δηλαδή πρόβλημα αξιών, εκπαιδευτικών κατευθύνσεων, καθώς και του γεγονότος ότι όλα τα ενεργά υποκείμενα που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία τείνουν να αντιμετωπίζουν το σχολείο και το πανεπιστήμιο χρησιμοθηρικά; Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να υποβαθμίσουμε ένα μείζον κατ ουσίαν πολιτιστικό πρόβλημα σε πρόβλημα οργανωτικής διάταξης. Αν αυτό γίνεται μέσα από την διαμάχη κρατιστών-νεοφιλελεύθερων για την Παιδεία, ο μόνος που την πληρώνει είναι η ίδια η Παιδεία.
Και αυτό ισχύει σε ευρύτερο επίπεδο:  Τα πράγματα, πλέον, είναι αρκετά ξεκάθαρα: Η χώρα απειλείται από παντού, κινδυνεύει να καταρρεύσει σε κάθε της επίπεδο. Όλα τα επίπεδα, κατά συνέπεια, συνδέονται, και άρα δεν νοείται πατριωτισμός δίχως την ανασυγκρότηση όλων των «κοινών»· δεν νοείται παραγωγική αναγέννηση δίχως την στοιχειώδη αποκατάσταση των κρατικών λειτουργιών· και δεν νοείται επιχειρηματικότητα δίχως να δοθεί έμφαση στην παιδεία και τον πολιτισμό –όχι με τον τρόπο που το λένε οι πολιτικοί στις σχολικές γιορτές ή κατά τις ομιλίες τους σε πολιτιστικά γεγονότα– αλλά επειδή διαθέτουμε συγκριτικό πλεονέκτημα σε αυτούς τους τομείς και θα πρέπει να το αξιοποιήσουμε αποφασιστικά.
Ούτε ο κρατισμός, ούτε ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι τα οργανωτικά σχήματα εκείνα που μπορούν σήμερα να απαντήσουν σε αυτά τα ζωτικά ζητήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο ελληνισμός. Είναι σαφές αυτό σε όσους έχουν μια εμπειρική σχέση τόσο με τον δημόσιο όσο και με τον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα σήμερα. Ωστόσο, και αυτή η εκδοχή εμφυλίου είναι απαραίτητη στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, και την υπάρχουσα κομματική διάταξη προκειμένου να επιβιώσει.

Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

Η «ΝΟΗΤΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΟΡΑΤΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ



Eίναι πλέον γνωστό ότι η μακροχρόνια ληστεία στα αποθεματικά των Tαμείων τα εξαφάνισε σχεδόν ολοσχερώς. Έτσι υπήρξε και υπάρχει πρόβλημα στον υπολογισμό των νέων συντάξεων, επικουρικών και κύριων, οι οποίες και για λόγους οικονομικούς αλλά και για λόγους λογιστικούς έχουν πάψει να χορηγούνται εδώ και μια τριετία 
Οι οικονομικοί λόγοι βεβαίως γνωστοί..λόγω μακροχρόνιας ληστείας τα ταμεία είναι άδεια. Όμως οι λογιστικοί λόγοι, που βάση έχουν και αυτοί την ληστεία των αποθεματικών είναι ένα ακόμη εμπόδιο στην χορήγηση συντάξεων,διότι απλά η κάθε σύνταξη υπολογίζεται με ένα μαθηματικό τύπο στον οποίον τον πρωτεύοντα ρόλο παίζουν οι εισφορές του κάθε εργαζόμενου δηλ τα αποθεματικά, και επειδή βεβαίως αυτές έχουν εξαφανιστεί, είναι πλέον αδύνατον να υπάρξει νόμιμη σύνταξη με υπολογισμό εισφορών ανύπαρκτων στην πράξη, αφού φυσικά έχουν ληστευτεί.
Έτσι λοιπόν η σεβαστή μας κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί να κουκουλώσει το πρόβλημα για να καλύψει τους εν ζωή σήμερα ληστές, προσπαθεί λέγω, και εφευρίσκει τρόπους υπολογισμού των συντάξεων με ποσά στον βασικό λογαριασμό «νοητής κεφαλαιοποίησης» (η ονομασία είναι κυβερνητική εφεύρεση) δηλαδή ποσά ανύπαρκτα και βέβαια ελάχιστα σε σχέση με τα πραγματικά (αν υπήρχαν). 
Έτσι οι νέοι συνταξιούχοι, σύνταξη θα ακούν, αλλά σύνταξη δeν θα βλέπουν..αφού και η σύνταξη θα είναι εκτός «νοητής πραγματικότητας»

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017

Ακόμα ένας νεκρός... Βέβαια θα το πουν και αυτό ..."ατύχημα"...

Ακόμα ένας νεκρός... Βέβαια θα το πουν και αυτό ..."ατύχημα"...//


Είναι δολοφονία κύριοι εργοδότες! Να το ξέρετε! Να ξέρετε επίσης, ότι κάποιοι εμείς, αυτές τις δολοφονίες σας δεν τις ξεχνάμε και δεν τις παραγράφουμε...
 -Δ.Τζ.

Μετά από καθυστερημένη και ελλιπή ενημέρωση μάθαμε πως συνάδελφος ταχυδιανομέας εργαζόμενος στην Σπηντεξ έχασε την ζωή του σήμερα 14 Φλεβάρη την ώρα της εργασίας του (στον δρόμο). 
Ο συνάδελφος όπως όλοι μας στον κλάδο είχε να αντιμετωπίσει το άγχος, τον χρόνο, τις άβολες καιρικές συνθήκες, την κίνηση αλλά και την εντατικοποίηση που είναι κανόνας και όχι εξαίρεση. Καταστάσεις που μέσα στο γενικότερο κλίμα του οικονομικού ξεζουμίσματος της ανέχειας και της αβεβαιότητας για το αύριο κάνουν ακόμα πιο δύσκολη και βαριά την εργασία μας. 
Απαιτούμε την άμεση ανακοίνωση και πληροφόρηση από το επιχειρησιακό σωματείο της Σπηντεξ, όπως και πως σχεδιάζει να απαντήσει, ώστε να τοποθετηθούμε ενδελεχώς σαν σχήμα. 
Προτείνουμε δε σαν μια πρώτη κίνηση την άμεση σύγκλιση Γενικής Συνέλευσης, με στάση εργασίας και με την συμμετοχή όλων των εργαζομένων, επειδή ούτε πρέπει να συνηθίσουμε τέτοια τραγικά συμβάντα, επειδή δεν είμαστε αναλώσιμοι , επειδή ούτε την επόμενη φορά που θα γίνει κάτι τέτοιο θα "φταίει" η "κακιά η ώρα", θα πρέπει να πάρουμε τις αποφάσεις που αντιστοιχούν στην ίδια την αξία της ζωής μας.

Η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην Ταχυμεταφορά - Ταχυδρόμηση εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια και τα οικία πρόσωπα του εκλιπόντα συναδέλφου . Τα αφεντικά μιλάνε για κέρδη και ζημιές , Εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές
Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην Ταχυμεταφορά - Ταχυδρόμηση